ΒΟΡΕΙΟ ΣΕΛΑΣ

Από δω που στέκομαι μπορώ ξεκάθαρα να δω
την Μέρα από τη μια μεριά, την Νύχτα από την άλλη
είναι σαν να βρίσκομαι ανάμεσα 
στο Χθες και στο Αύριο Μου.

Εκεί στο φως απλωμένα, όλα όσα ήρθαν κι έμειναν
ή ήρθαν και πέρασαν 
και δεν είναι σκοτεινά όπως χρόνια τώρα χαρακτηρίζουν το παρελθόν
είναι τόσο ξεκάθαρα και τόσο τακτοποιημένα
που θλίβομαι να τα σκεπάσω με το πέπλο της λήθης..

Περήφανη τα εμπιστεύομαι στον ‘Ηλιο και κοιτώ απ’ την άλλη,

εκεί που είναι η σκοτεινή μου Νύχτα.
Το Αύριο 
που ενώ θα έπρεπε να με τρομάζει, να με αποκαρδιώνει και να με λυγίζει
-διότι είθισται να δημιουργεί πλάνες στους ανθρώπους και να βάζει τρικλοποδιές-

εν τούτοις Ευτυχώς από εδώ πάνω που ‘Εφτασα και Στέκομαι, 
έφερα μαζί μου και την 
Γνώση
και πλέον αναγνωρίζω τα παιχνίδια του Μυαλού και τα ξεγελώ με τη σειρά μου.

και ΞΕΡΩ ότι αυτή τη στιγμή που ΕΓΩ βλέπω την Νύχτα και την Μέρα,
Κάποιοι
βλέπουν το φως της μέρας περιμένοντας το σκοτάδι
και άλλοι πάλι 
βρίσκονται στο σκοτάδι, αναμένοντας την ημέρα
ΕΝΩ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ 
απλά έτσι είναι η φυσική ροή, η εξέλιξη των πραγμάτων..

Όλα τα άλλα είναι Πλάνη.-